Βεράντα κάθε οριζόντιας ιδιοκτησίας είναι εκείνος ο χώρος ο οποίος καθορίζεται από την νοητή γραμμή, την επεκτεινόμενη από το μέσο των μεσοτοίχων των οριζοντίων ιδιοκτησιών. Στη πράξη έχουν εμφανισθεί διενέξεις, επειδή δεν τηρείται ο αναφερόμενος εύλογος κανόνας.
Έχει υποστηριχθεί ότι στην αποκλειστική κυριότητα ανήκει μόνο το πάτωμα του εξώστη, δηλαδή ο χώρος όπου περπατά ο ιδιοκτήτης της αντίστοιχης ιδιοκτησίας. Στην αναγκαστική συγκυριότητα και ειδικότερα την αρχιτεκτονική ή αισθητική μορφή της οικοδομής θεωρείται, ότι περιλαμβάνονται το λοιπό σώμα του εξώστη, το κιγκλίδωμα, το σχήμα η κατασκευαστική ύλη και το χρώμα αυτού.
Επίσης υποστηρίζεται ότι οι εξώστες ανήκουν στην κυριότητα του αντιστοίχου διαμερίσματος, πλην όμως η κυριότητα αυτή υπάγεται σε ειδικούς περιορισμούς, υπό την έννοια, ότι είναι δυνατή η ενάσκησή της μέχρι του σημείου της απλής χρήσης.
Εάν η βεράντα ανήκε στην αποκλειστική κυριότητα χωρίς περιορισμούς, τότε θα έμεινε αναπάντητο το ζήτημα της πρόσοψης και των κιγκλιδωμάτων, στα οποία ο ιδιοκτήτης τους θα είχε την ευχέρεια να αλλάξει το σχήμα ή το χρώμα τους.
Εξειδικεύοντας, ο ακριβής χαρακτηρισμός θα ήταν, ότι ο κύριος του αντιστοίχου διαμερίσματος έχει κατά πλήρη κυριότητα το δάπεδο της βεράντας και κατά δικαίωμα αποκλειστικής χρήσης τον χώρο της.
Oι λοιποί συνιδιοκτήτες του οικοδομήματος έχουν ενδιαφέρον για την αρχιτεκτονική και γενικότερα αισθητική μορφή του (όπως είναι η αλλαγή του χρώματος ή αλλαγή του κιγκλιδώματος της βεράντας) ή για την ασφάλεια των οριζοντίων ιδιοκτησιών τους και ολόκληρης της οικοδομής, όπως είναι η επιβάρυνση της στατικής αντοχής από τα υλικά οικοδόμησης κτίσματος στη βεράντα.
Οι συνιδιοκτήτες υποχρεούνται να διατηρούν τα δάπεδα των εξωστών των οριζοντίων ιδιοκτησιών τους και τις κατακόρυφες υδρορροές που χρησιμεύουν προς αποκλειστική τους εξυπηρέτηση σε καλή κατάσταση, οφείλοντες να αποζημιώσουν τους γείτονες τους που θα υποστούν τυχόν ζημιές στα διαμερίσματά τους, σε περίπτωση που θα παραμελήσουν αυτή τους την υποχρέωση. ΕφΑθ 8919/89 , ΕφΑθ 8516/86
Η υποχρέωση των συνιδιοκτητών να επισκευάζουν και συντηρούν τα δάπεδα των βεραντών τους, ώστε να μην επιτρέπουν διαρροή υγρασίας στα υποκείμενα διαμερίσματα δεν εξαρτάται από την προέλευση των αποκαταστατέων φθορών, που είναι αδιάφορο αν οφείλονται σε κακή κατασκευή, μεγάλη χρήση ή παλαιότητα.
Η δαπάνη επισκευής ή συντήρησης του επιστρώματος του δαπέδου της βεράντας βαρύνει αποκλειστικά τον κύριο του επάνω διαμερίσματος το οποίο και εξυπηρετείται από αυτή. Αν λοιπόν η βεράντα αυτή είναι πλημμελώς στεγανοποιημένη και από το πότισμα των λουλουδιών της κ.λ.π δημιουργούνται υγρασίες στην οροφή του δωματίου της από κάτω ιδιοκτησίας, του οποίου αποτελεί τη στέγη καθώς και άλλες ζημιές, υπόχρεος για την αποκατάσταση των ζημιών είναι ο κύριος του διαμερίσματος στο οποίο ανήκει. ΕφΑθ 12104/90 , ΕφΑθ 3381/92
Η εξωτερική επιφάνεια μιας βεράντας ανήκει στον κύριο του διαμερίσματος και μόνο εκ του γεγονότος αυτού υποχρεούται να την επισκευάζει και να την συντηρεί. ΕφΠατρ 242/93
Όταν ένας συνιδιοκτήτης καλύψει με αυθαίρετη κατασκευή τμήμα της βεράντας του ρετιρέ του, αλλοιώνοντας έτσι την πρόσοψη της πολυκατοικίας και κλείνοντας τη θέα του διπλανού διαμερίσματος, ο κύριος του τελευταίου δικαιούται να ζητήσει δικαστικώς την καθαίρεση του αυθαιρέτου και την αποκατάσταση των πραγμάτων στην προηγούμενη μορφή.
Ωστόσο δεν μπορεί να απαγορευτεί σε συνιδιοκτήτη η εγκατάσταση μεγάλης ομπρέλλας ηλίου στην βεράντα του, έστω και αν αυτό παρακωλύει τη θέα σε βάρος της πλαινής ιδιοκτησίας, γιατί η ομπρέλλα δεν αποτελεί κατασκευή. ΜπρΑθ 1434/81
Αν παρά την απαγόρευση του κανονισμού να θίγεται η εξωτερική εμφάνιση της πολυκατοικίας, κατασκευαστεί σε εξώστη διαμερίσματος ξύλινο υπόστεγο, ο παραβάς έτσι τη σχετική διάταξη ιδιοκτήτης θα υποχρεωθεί δικαστικώς να το καθαιρέσει. ΕφΑθ 7515/90
Το κλείσιμο της βεράντας και η μετατροπή της σε διαμέρισμα συνιστούν ευθεία παράβαση του κανονισμού που απαγορεύει κάθε αλλαγή στην εξωτερική εμφάνιση της πολυκατοικίας, γιαυτό και νομίμως διώκεται η αποκατάσταση των πραγμάτων ως πρότερον με αγωγή ενός των συνιδιοκτητών. ΕφΑθ 1978/93
Ο ιδιοκτήτης οριζόντιας ιδιοκτησίας δεν δικαιούται να κατασκευάσει χωρίς άδεια πάνω από το μπαλκόνι του πρόστεγο, για να αποφύγει την απόρριψη σκουπιδιών από τα ψηλότερα διαμερίσματα. ΕφΘες. 702/84
Το διαχωριστικό του εξώστη ανήκει στην χωριστή ιδιοκτησία.
Επ΄αυτού του διαχωριστικού που τοποθετείται στον εξώστη, η κυριότητα ρυθμίζεται κατά τις γενικές διατάξεις και ανήκει αποκλειστικά στον κάθε διαμερισματούχο, γιατί αφορά το τμήμα του διαχωριστικού που ανήκει στο δάπεδο του δικού του τμήματος της βεράντας του ορόφου. ΑΠ 687/88
Η κατασκευή πέργκολας αποτελεί αυθαίρετη κατασκευή στο εξωτερικό της οικοδομής και αποτελεί απαγορευμένη επέμβαση . ΕφΑθ 3472/94
Δεν είναι επιτρεπτή η κατασκευή σε εξώστη διαμερίσματος, ξύλινου σκελετού υποστέγου. ΕφΑθ 2182/92
Αν απαγορεύεται η έκθεση ή ανάρτηση αντικειμένων στα παράθυρα και τους εξώστες της πολυκατοικίας, ο ιδιοκτήτης που θα τοποθετήσει στη βεράντα του μεταλλική ντουλάπα, ορατή από το δρόμο, θα υποχρεωθεί να την αποκρύψει από την κοινή θέα, εφόσον θα αποβαίνει σε βάρος της ευπρεπούς εμφάνισης του κτιρίου. ΕφΑθ 6073/90
Αν καταστεί περίκλειστος ο εξώστης διαμερίσματος και μεταβληθεί έτσι η εξωτερική όψη της οικοδομής μπορεί να επιδιωχθεί δικαστικώς η αποκατάσταση των πραγμάτων στην προτέρα τους μορφή, έστω και αν οι σχετικές εργασίες έχουν πραγματοποιηθεί δυνάμει αδείας της πολεοδομίας. ΑΠ Ολ 583/83 , ΕφΑθ 3206/93
Στην αποκλειστική ιδιοκτησία ανήκουν και οι εξώστες που εξυπηρετούν ένα μόνο διαμέρισμα. ΠολΠρωτΚορ 32/1979 , ΠρωτΘες. 210/1964
Όμως κατά ερμηνεία του ΑΚ άρθρο 1002 αρ. 199 υποστηρίζεται ότι στην αποκλειστική ιδιοκτησία ανήκει μόνο το πάτωμα του εξώστη, πάνω στο οποίο βαίνει ο ιδιοκτήτης, αλλά το κιγκλίδωμα, το σχήμα, η κατασκευαστική ύλη και το χρώμα είναι μέρη της όλης οικοδομής και υπάγονται στα αντικείμενα της αναγκαίας συγκυριότητας.